γράφει η ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ ΚΩΤΣΗ. Ψυχίατρος Παιδιών και Εφήβων. Επιμελήτρια ΕΣΥ - Γ.Π.Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης.

Κουραστήκαμε να βλέπουμε γύρω μας παιδιά που δεν είναι ευχαριστημένα με τίποτε, που γκρινιάζουν, που βαριούνται και ξέρουν μόνο να απαιτούν;
Ας κάνουμε τη διαφορά στις ζωές των παιδιών μας, για να τα βοηθήσουμε να λειτουργήσουν με επιτυχία σε συναισθηματικό, κοινωνικό και ακαδημαϊκό επίπεδο. Από τη μικρή ηλικία ακόμη ο εύπλαστος εγκέφαλος τους μπορεί να εκπαιδευτεί σε αυτά που χρειάζονται για να ζήσουν μια επιτυχημένη, παραγωγική και ισορροπημένη ζωή:
.......................................................................................
(1) Περιορίζουμε την τεχνολογία και συνδεόμαστε ξανά με τα παιδιά μας συναισθηματικά.Τους κάνουμε μικρές εκπλήξεις βγάζοντάς τα για φαγητό μια καθημερινή, μοιραζόμαστε μαζί τους χαμόγελα, τους βάζουμε μικρά σημειώματα αγάπης και σκέψης στις τσάντες ή κάτω από το μαξιλάρι τους, παίζουμε μαζί τους μαξιλαροπόλεμο, πάμε μαζί για μπάλα, για χορό, για ένα κέρασμα. Τρώμε όλη η οικογένεια τα βράδια, παίζουμε μαζί επιτραπέζια παιχνίδια, βγαίνουμε για ποδήλατο, για περπάτημα ή για εξερευνήσεις.
..........................................................
(2) Τους μαθαίνουμε να περιμένουν. Δεν είναι κακό μια στις τόσες να ακούμε να ακούμε τα παιδιά να παραπονιούνται: "βαριέμαι!". Είναι το πρώτο βήμα για να κινητοποιήσουν τη δημιουργικότητά τους. Όταν πρόκειται για προνόμια (χαρτζιλίκι, ηλεκτρονικά μέσα, δώρα, "ελευθερίες") αυξάνουμε βαθμιαία το χρόνο ανάμεσα στο "θέλω" και στο "παίρνω". Περιορίζουμε τη χρήση της τεχνολογίας στο αυτοκίνητο και στα εστιατόρια και, αντί γι αυτά, μαθαίνουμε στα παιδιά να περιμένουν, να παίζουν ή να συζητούν. Περιορίζουμε το συνεχές τσιμπολόγημα διαφόρων σνακ για να παραμένουν απασχολημένα
..................................................................
(3). Δεν φοβόμαστε να τους βάλουμε όρια. Τα παιδιά τα χρειάζονται για να γίνουν υγιή και ευτυχισμένα! Έχουμε πρόγραμμα για το φαγητό, τον ύπνο, το χρόνο με τις οθόνες και τα gadget. Σκεφτόμαστε πάντα τι είναι ΚΑΛΟ γι αυτά, όχι τι ΘΕΛΟΥΝ ή ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ. Θα μας ευγνωμονούν αργότερα στη ζωή τους. Το να είναι κανείς γονιός είναι πράγμα δύσκολο -χρειάζεται να είναι δημιουργικός και να προσπαθεί με το παιχνίδι, το χιούμορ και τη σταθερότητα να κάνει τα παιδιά να θέλουν ό,τι τα ωφελεί. Που, τις περισσότερες φορές, είναι το τελείως αντίθετο από αυτό που θέλουν. Όλα τα παιδιά χρειάζονται ποιοτική διατροφή, χρόνο με δραστηριότητες έξω από το σπίτι και συνέπεια στην ώρα του ύπνου για να μπορούν την επομένη να είναι σε θέση να πάνε στο σχολείο και να μάθουν χωρίς να είναι αφηρημένα, νευρικά και αγχωμένα.
.........................................................
(4). Εξασκούμε από νωρίς τα παιδιά να έχουν υπομονή όταν κάνουν "μονότονες" δουλειές. Είναι η βάση της αυριανής εργατικότητας.
Διπλώνουμε μαζί τους ρούχα, τακτοποιούμε μαζί τους τα παιχνίδια, ζητούμε τη βοήθειά τους για να βγάλουμε και να τακτοποιήσουμε τα ψώνια από τις σακούλες, να στρώσουμε το τραπέζι, να ετοιμάσουμε το φαγητό ή το κολατσιό του σχολείου, τους ζητούμε να στρώσουν τα κρεβάτια τους και να βάλουν τα άπλυτά τους στο καλάθι. Γινόμαστε δημιουργικοί και, όσο είναι ακόμη μικρά, προσπαθούμε να το κάνουμε διασκεδαστικό και ενδιαφέρον, έτσι ώστε ο παιδικός εγκέφαλος να το συσχετίσει με κάτι θετικό.
.................................
(5). Τους διδάσκουμε κοινωνικές δεξιότητες. Μαθαίνουμε στα παιδιά να περιμένουν τη σειρά τους, να μοιράζονται, να χάνουν και να κερδίζουν, να συμβιβάζονται, να επαινούν τους άλλους, να χρησιμοποιούν το "ευχαριστώ" και το "παρακαλώ". Προτιμούμε περισσότερο να τα φέρνουμε σε επαφή με άλλα παιδιά, παρά να τα απασχολούμε με ηλεκτρονικά και τηλεόραση.

Ας σκεφτούμε: έχουμε φτιάξει για τα παιδιά μας έναν τεχνητό κόσμο χωρίς ποιοτική αλληλεπίδραση, χωρίς βαρετές στιγμές, με συνεχή διασκέδαση. Με το που σιωπούν, από μωρά ακόμη, τρέχουμε να τα απασχολήσουμε, γιατί αλλιώς θεωρούμε ότι δεν κάνουμε το καθήκον μας σαν γονείς. Όλος μας ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από αυτά και έχουν άμεσα ό,τι μας ζητούν. Συγχρόνως, είμαστε πολύ απασχολημένοι και τους δίνουμε ψηφιακές συσκευές για να τα απασχολούν αυτές. Οι ενήλικες και τα παιδιά ζούμε σε δυο ξεχωριστές πραγματικότητες: εκείνα στον κόσμο της διασκέδασης κι εμείς στον κόσμο της δουλειάς. Έχουμε τις καλύτερες προθέσεις -να τα κάνουμε ευτυχισμένα- κι όμως, τα κάνουμε ευτυχισμένα προς το παρόν, αλλά δυστυχισμένα μακροπρόθεσμα.
Ας γίνουμε ξανά διαθέσιμοι, με το σωστό τρόπο, γι αυτά. Η συναισθηματική διαθεσιμότητα των γονιών θρέφει όσο τίποτε άλλο την ψυχή και τον εγκέφαλο των παιδιών μας.

Το ίδρυμα Orange σε συνεργασία με τον Ισπανό καλλιτέχνη Miguel Gallardo παρουσιάζουν την Ακαδημία των Ειδικών, μια μικρού μήκους animation ταινία η οποία δείχνει με εναν απλό και ευχάριστο τρόπο τα ιδιαίτερα ταλέντα τα οποία πολλά παιδιά με αυτισμό έχουν και τα οποία δεν είναι πάντοτε κατανοητά σε όσους δεν τα γνωρίζουν. Αυτή η ταινία επιχειρεί να δώσει στο ευρύ κοινό μια καλύτερη ενημέρωση για τον αυτισμό στην κοινωνία.

Ελληνικοί υπότιτλοι: Λίλα Κοσσυβάκη.

Περισσότερες πληροφορίες στη διεύθυνση:http://www.fundacionorange.es

Μια όμορφη σχολική χρονιά έφθασε στο τέλος της! Είναι ίσως από τις λίγες φορές που ήρθα τόσο κοντά με αρκετούς μαθητές σε μία τάξη! Μια ευαίσθητη παρέα που με αγκάλιασε, εμένα και τα διδάγματά μου! Με γέμισαν δώρα, όλα διαλεγμένα με προσοχή γύρω από τα γούστα μου, μου έδωσαν κάρτες με όμορφα λόγια, που ευελπιστώ να διαβάζω μέχρι τα γεράματά μου και μου έδωσαν ζεστές αγκαλιές! Όλοι βγηκαμε πλουσιώτεροι απ' αυτή τη χρονιά, τους ευχαριστώ για την προσπάθεια που έκαναν και για την αγάπη ή/και την εκτίμηση που μου είχαν και ξέρουν πως στη συνέχεια του δρόμου τους θα είμαι εδώ όποτε με χρειαστούν!
Τους εύχομαι να διαπρέψουν ως άνθρωποι...

ΔΩΡΕΑΝ ΛΑΒΕΤΕ, ΔΩΡΕΑΝ ΔΟΤΕ

Αν πω ένα λόγο γι αυτά τα παιδιά, ο μισός
δε θα ναι δικός μου. Αν τους ανάψω ένα φως,
το μισό δε θα ναι δικό μου. Η μισή μου καρδιά,
το μισό απ' ό,τι νιώθω, είναι αυτό που δώσατε.
Το μισό απ' το χαμόγελο, αυτό το μικρό μου
φιλοδώρημα σε όλα τα παιδιά του πλανήτη μας,
δεν είναι δικό μου. Αν έχω στο στήθος μου έναν
μικρόν ουρανό, ο μισός δεν είναι δικό μου.
Η δική σας αγάπη είναι ο άλλος μισός.

Πως θα βοηθήσετε το παιδί σας στην οργάνωση
========================================

Πολλά παιδιά δυσκολεύονται στην οργάνωση του χώρου και των πραγμάτων τους, με αποτέλεσμα να αργούν πολύ να ξεκινήσουν το διάβασμα ή να σηκώνονται όλη την ώρα ψάχνοντας τα απαραίτητα βιβλία, τετράδια, μολύβια. Επίσης συχνά ξεχνούν πράγματα στο σπίτι ή στο σχολείο και ακόμα και για τις εξωσχολικές δραστηριότητες τους δεν ετοιμάζονται μόνα τους!
 
Υπάρχουν τέσσερα βήματα που βοηθούν τα παιδιά στην οργάνωση, έτσι ώστε σιγά σιγά αυτή η διαδικασία να γίνει ρουτίνα και να μην απαιτείται η υπενθύμιση ή καθοδήγηση των γονέων. Αφορούν, εκτός από την καθημερινή μελέτη, και άλλες δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχει ένα παιδί. Αν π.χ. πηγαίνει σε κάποιο άθλημα, πρέπει αν είναι υπεύθυνο να συγκεντρώνει και να έχει μαζί του όλα τα απαραίτητα. Ακόμα, είναι σημαντικό να μάθουν να μαζεύουν τα πράγματα τους, ακόμα και μετά από χειροτεχνίες ή παιχνίδι.

1. Οργάνωση: Σημαίνει ότι το παιδί  βρίσκεται στο χώρο που πρέπει και  έχει μαζί του όλα τα απαραίτητα για την ολοκλήρωση των δραστηριοτήτων του. Δείτε μαζί με το παιδί το πρόγραμμα της επόμενης μέρας και σημειώστε σε ένα χαρτί τις υποχρεώσεις του. Βοηθήστε το να συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα τετράδια, βιβλία, μολύβια, μπογιές κλπ πάνω στο γραφείο του.  Μπορείτε επίσης να βοηθήσετε το παιδί να επιλέξει από ποια δραστηριότητα θα ξεκινήσει, προτιμήστε την πιο δύσκολη για αρχή. Πείτε στο παιδί να σβήνει κάθε δραστηριότητα που ολοκληρώνει, ώστε να ξέρει σε ποιο σημείο βρίσκεται. 

2. Συγκέντρωση: Σημαίνει ότι το παιδί είναι αφοσιωμένο στη δραστηριότητα του και δεν αποσπάται. Εξηγήστε στο παιδί πόσο σημαντικό είναι να συγκεντρωθεί ώστε να τελειώσει τις υποχρεώσεις του γρήγορα για να έχει ελεύθερο χρόνο. Προσπαθήστε να μειώσετε εξωτερικά ερεθίσματα, όπως τον ήχο της τηλεόρασης, ομιλίες κλπ. Αφήστε το παιδί μόνο του σε αυτό το σημείο, να ξεκινήσει και να προχωρήσει τις εργασίες του. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα μπορείτε να περνάτε και να ελέγχετε την πρόοδο του ή να το επαναφέρετε στην εργασία του αν έχει ξεκινήσει παιχνίδι ή ονειροπόληση! Αφήστε το παιδί να κάνει ένα μικρό διάλειμμα για να τεντωθεί ή να πιει κάτι, αν χρειάζεται! Υπενθυμίστε την ώρα που θα πρέπει να φύγετε για την εξωσχολική δραστηριότητα, έτσι ώστε να ξέρει πότε πρέπει να ετοιμαστεί.

3. Ολοκλήρωση: Σημαίνει ότι το παιδί ολοκληρώνει τις ασκήσεις του, τις ελέγχει, τοποθετεί τα πράγματα του στη θέση τους και ετοιμάζει την τσάντα του για την επόμενη μέρα.  Συνήθως τα παιδιά φωνάζουν "τελείωσααααα" και εξαφανίζονται παρατώντας τα πάντα πάνω και γύρω από το γραφείο! Όμως είναι σημαντικό να μάθουν να ελέγχουν τις ολοκληρωμένες τους δραστηριότητες, να βολεύουν τα πράγματά τους και να φτιάχνουν την τσάντα τους. Αν το αφήσετε αυτό για αργότερα, πολύ πιθανό να μην γίνει ποτέ, αφού το βράδυ το παιδί θα είναι κουρασμένο και έτσι θα φτιάξετε εσείς την τσάντα του! 

4. Τακτοποίηση: Σημαίνει ότι όλα είναι τακτοποιημένα μετά την ολοκλήρωση της δραστηριότητας. Αυτό αφορά ακόμα  το παιχνίδι, τις χειροτεχνίες και το διάβασμα! Δείξτε στο παιδί πόσο σημαντικό είναι να προσέχει τα πράγματα του και να τα βολεύει σωστά για να μην τα χάνει. Δώστε του τα απαραίτητα κουτιά για να βάζει τα παιχνίδια του ή τα είδη χειροτεχνίας, φακέλους για να βάζει τις ολοκληρωμένες εργασίες του και ράφια για τα βιβλία του.


Σοφία Τσιντσικλόγλου Ειδική Παιδαγωγός paidagwgos.blogspot.gr